پروفسور دکتر گونتر کروبر
• واقعیت به دو معنی زیر به کار می رود:
I
• واقعیت به عنوان واژه ای مترادف با «واقعیت عینی» و «جهان مادی»
• مراجعه کنید به ماده (وجود)
• البته در این گونه موارد باید آن را «واقعیت عینی» بنامیم تا آن را از «واقعیت ذهنی» و یا «پدیده های معنوی، روحی»، که نیز واقعی اند، متمایز سازیم.
• مراجعه کنید به شعور (روح)
II
• واقعیت در رابطه با مقوله «امکان» که به معانی زیر بکار می رود:
1
• به معنی ضد دیالک تیکی امکان فرمال (صوری) و یا امکان مجرد
2
• به معنی ضد فراورده های فانتزی و تصورات تخیلی
3
• به معنی ضد اوتوپی و غیره
4
• به معنی امکان رئالی که وجود بالفعل کسب کرده است.
• مراجعه کنید به امکان
• در چارچوب مسأله اساسی فلسفه، واقعیت عینی عبارت است از جهان مادی که در خارج از شعور انسانی و مستقل از آن وجود دارد و بوسیله شعور انعکاس می یابد.
• از این رو مفهوم واقعیت عینی می تواند مترادف با مفهوم «جهان مادی» باشد.
• مراجعه کنید به مسأله اساسی فلسفه، ماده
پایان